ชื่อว่าญาณ เพราะอรรถว่ารู้ธรรมนั้น ชื่อว่าปัญญา เพราะ
อรรถว่ารู้ชัด เพราะเหตุนั้นท่านจึงกล่าวว่า ปัญญาในความประคองไว้
ซึ่งจิตอันไม่หดหู่และจิตส่งไป เป็นวีริยารัมภญาณ.

38. อรรถกถาวีริยารัมภญาณนิทเทส

[237 - 238] พึงทราบวินิจฉัยในวีริยารัมภญาณนิทเทสดังต่อ
ไปนี้. บทว่า อนุปฺปนฺนานํ - ที่ยังไม่เกิด คือ ยังไม่เกิดในอัตภาพ
หนึ่ง หรือในอารมณ์หนึ่ง. เพราะชื่อว่าอกุศล อันไม่เกิดในสงสาร
อันไม่รู้เบื้องต้นและที่สุด ย่อมไม่มี แต่กุศลมี.
บทว่า ปาปกานํ คือ ลามก.
บทว่า อกุสลานํ ธมฺมานํ คือ ธรรม อันเป็นความไม่ดี.
บทว่า อนุปฺปาทาย - เพื่อมิให้เกิดขึ้น คือ เพื่อความที่จะ
ไม่ให้เกิดขึ้น.
บทว่า อุปฺปนฺนานํ คือ ที่เกิดแล้วในอัตภาพนี้.
บทว่า ปหานาย คือ เพื่อต้องการละ.
บทว่า อนุปฺปนฺนานํ กุสลานํ ธมฺมานํ - กุศลธรรมที่ยังไม่เกิด
คือ ธรรมอันเป็นความดีที่ยังไม่เคยเกิดในอัตภาพนี้.
บทว่า อุปฺปาทาย คือ เพื่อต้องการให้เกิด.